Dahmer – Potwór: Historia Jeffreya Dahmera (2022) – recenzja serialu 01 paź 2022

Sylwetka Jeffreya Dahmera w Europie prawdopodobnie nie jest szczególnie rozpoznawalna, choć wszystko zmienić się może za sprawą najnowszego serialu fabularnego Netflixa Dahmer - Potwór: Historia Jeffreya Dahmera. Warto wspomnieć, że na platformie streamingowej pojawi się również dokument z cyklu Rozmowy z mordercą, który stanowić będzie produkcję true crime. Warto odnotować, że Dahmer stał się bohaterem już kilku filmów, jednak żaden z nich nie zdobył dużej popularności. Czy serial twórców Iana Brennana oraz Ryana Murphy’ego będzie inny?

Dahmer - Potwór to seria bardziej biograficzna aniżeli kryminalna. Jeśli ktoś liczył na mocno wyeksponowany wątek kryminalny, może srogo się rozczarować. Twórcy nie starają się ukrywać charakteru oraz zachowań głównego bohatera – już w pierwszym odcinku dowiadujemy się, że Jeff Dahmer jest mordercą, i wszystko na to wskazuje, że wielokrotnym. Fabuła została zatem poprowadzona jako swoista retrospekcja, która ma na celu przybliżyć nam sylwetkę zabójcy. Z czasem jednak pojawia się coraz więcej płaszczyzn czasowych, które nie są opowiedziane w sposób linearny, stąd będąc widzem warto zachować czujność. Nie spodziewajmy się jednak, że obejrzymy na srebrnym ekranie zmyślne sceny mordów. Scen samych aktów zbrodni jest niewiele, więcej z nich poświęconych jest podejściu głównego bohatera do dokonywanych czynów. Twórcy pieczołowicie starają się zaprezentować dzieciństwo jak i etap dojrzewania Jeffa Dahmera, próbując niejako ustalić, co doprowadziło do tragicznych wydarzeń.

Jeśli podczas oglądania Dahmer - Potwór, przyjdzie wam na myśl któraś z części American Crime Story, to jest to skojarzenie w pełni uzasadnione. Za tenże serial odpowiada Ryan Murphy, który współtworzył zarówno serie American Crime Story, jak i niektóre Horror Story. W produkcjach tych wybija się na pierwszy plan reportażowe podejście do przedstawionego tematu – szokowanie odbiorcy czy dynamizm akcji jest na drugim planie, liczy się przede wszystkim odpowiednie zbudowanie atmosfery. W Dahmer – Potwór udało się to w punkt – już pierwszy odcinek pokazuje, że pomimo ospałej akcji, twórcy pomyślnie potrafią stworzyć napięcie oraz poczucie zagrożenia.

Serialu Dahmer – Potwór nie oglądałoby się tak płynnie, gdyby nie rola Evana Petersa, który wcielił się w tytułowego bohatera. Mieliśmy okazję się już przekonać, między innymi w seriach American Horror Story, że amerykański aktor świetnie daje sobie radę w kreacji nieoczywistych postaci skrywających wiele emocji. W produkcji dystrybuowanej na Netflixie Peters w punkt oddaje nieodgadnione uczucia Dahmera – jednocześnie rodzaj zagubienia i niepewności, co do własnych żądzy, a z drugiej strony bezwzględność oraz poczucie wyższości.

Kolejnym atutem serii jest sposób kreacji świata przedstawionego – twórcy zadbali o szczegóły podkreślające urok lat, w których rozgrywa się historia. Nie chodzi tutaj jedynie o wygląd bohaterów czy ich kostiumy, ale również o wystrój wnętrz czy muzykę. Całość buduje rzeczywistą wizję otoczenia Dahmera, w którym musiał mierzyć się ze swoimi demonami.

Chcę posłuchać twojego serca, bo mam zamiar je zjeść – pada fraza z ust Jeffa Dahmera wypowiedziana do jednej ze swoich niedoszłych ofiar. Czy serial Dahmer – Potwór: Historia Jeffreya Dahmera wnosi coś do dyskusji, czy stanowi wyłącznie chęć zarobienia pieniędzy na kolejnej historii seryjnego mordercy? W mojej ocenie Ian Brennan oraz Ryan Murphy zrezygnowali z chęci zaszokowania odbiorcy na rzecz próby ustalenia, co doprowadziło do takiego rozwoju wydarzeń. Dahmer – Potwór to dobrze zrealizowana pod kątem technicznym produkcja, która w ciekawy sposób operuje obrazem oraz kolorem. Choć twórcy nie uniknęli błędów, w tym niekiedy zbyt powolnie prowadząc fabułę, to całościowo dostarczyli nam serię wyróżniającą się pozytywnie na tle pozostałych seriali kryminalnych.

Ocena: 8