Stranger (2017 – ) – recenzja serialu 08 kwi 2021

Kryminalnych seriali dostępnych na platformie Netflix jest co niemiara. Wybierając kolejny wieczorny czasoumilacz, zwykle kierujemy się popularnością produkcji, poleceniami znajomych czy ogólną oceną na popularnych portalach internetowych. Tymczasem mój wybór padł na niezbyt popularny w Polsce koreański serial zatytułowany Stranger oznaczony jako Netflix Original. Myślę, że każdy z odbiorców szybko zauważy, że metka ta nie do końca oddaje stan rzeczy. Zatem czy warto sięgnąć po dwusezonową opowieść o perypetiach prokuratora i policjantki?

W pierwszej kolejności należy mieć z tyłu głowy fakt, że Stranger to dość poważne zaangażowanie czasowe. Zapomnijcie o dwudziestominutowych sześciu odcinkach – twórcy zafundowali nam prawie godzinne epizody w liczbie aż 16 na jeden sezon! W dzisiejszym zabieganym świecie brzmi to prawie jak sprzedanie własnej duszy, jednak obiecuję, będzie warto.

Już po kilku pierwszych scenach pierwszego odcinka większość odbiorców zauważy, że Stranger ma bardzo telewizyjny styl. Oznaczenie Netflix Original jest odrobinę nad wyraz - serial powstał przy zaangażowaniu południowokoreańskiej stacji Total Variety Network, a streamingowy gigant uzyskał wyłącznie licencję na jego wyświetlanie. Będziemy świadkami niezwykle wartkiej akcji, licznych intryg, niekończących się zawiłości, a to wszystko przy akompaniamencie ekspresyjnej muzyki oraz dynamicznego montażu. Niemal każdy odcinek kończy się mikrozawałem, a trzeba pozostać w gotowości, by jak najszybciej przełączyć na następny odcinek. W przeciwnym razie, jak to bywa w telewizji, dostaniemy zajawkę tego, co czeka nas w kolejnym epizodzie.

Stranger przykuwa uwagę przede wszystkim fabułą - na pozór prosta sprawa morderstwa przeradza się w niekończącą się spiralę korupcji i kłamstw. Świetnie rozpisany scenariusz sprawia, że widz wciąż ma ochotę na więcej. Jednocześnie trzeba zachować przy tym pełne skupienie - mnogość postaci, wprowadzanie nowych wątków oraz nieoczywistość tropów sprawiają, że w historii łatwo się zgubić. Cierpliwość oraz uwaga widza zostanie nagrodzona naprawdę intrygującą opowieścią, której końca będziemy srogo żałować.

W koreańskim serialu występuje również prawdopodobnie jeden z najlepszych duetów detektywów, jaki będziecie mieli okazję oglądać na srebrnym ekranie. Pozbawiony empatii oraz uśmiechu prokurator - Si-mok Hwang, oraz odważna pani detektyw – Yeo-jin Han. Jestem przekonana, że Seung-woo Jo wcielający się w głównego protagonistę swoim niedopasowaniem do świata skradnie nawet najbardziej zatwardziałe serca. Natomiast Doona Bae, kreująca swoją rolę w zupełnej kontrze do usposobienia prokuratora, była w stanie jeszcze mocniej uwypuklić cechy kobiety takie jak troska, czy indywidualne podejście do każdej ze spraw.

Po spędzeniu dwóch sezonów z bohaterami Stranger dwie rzeczy są pewne: po pierwsze (chcąc, nie chcąc) zaczniecie przeciągać ostatnie sylaby słów podobnie jak protagoniści, a po drugie z pewnością zaczniecie rozglądać się za następną produkcją z tego kraju. Jeśli ktoś boi się tak czasowo zaangażować, warto na początek zacząć od w punkt poprowadzonych produkcji filmowych Zagadka zbrodni (reż. Joon-ho Bong, 2003) czy Matka (reż. Joon-ho Bong, 2009). Niewątpliwie koreańska kinematografia ma wiele zachwycających pozycji repertuarowych do zaoferowania.

Ocena: 8,5/10