Otwórz oczy (2021) – recenzja serialu 02 wrz 2021

Oni nie chcą, żebyś była sobą – to hasło przewodnie pierwszego serialu wyprodukowanego we Wrocławiu dla Netflixa. To kolejna – po między innymi Sexify czy Rojst '97 – polska produkcja ometkowana jako Netflix Original, co tylko potwierdza potencjał drzemiący w rodzimych twórcach. Otwórz oczy to adaptacja książki Druga szansa, która wyszła spod ręki jednej z najpopularniejszych powieściopisarek młodego pokolenia, czyli Katarzyny Bereniki Miszczuk. Literatura ta zebrała pozytywne opinie, co dobrze wróżyło przed seansem serialu. Jak oceniamy Otwórz oczy?

Wraz z główną bohaterką budzimy się w nieznanym miejscu. Trudno określić z początku, gdzie się znajdujemy. Wystrój pomieszczenia nie sugeruje żadnej konkretnej lokacji. Po chwili w pokoju rozbrzmiewa męski głos wprowadzający nas, widzów, oraz Julkę w historię. Protagonistka jest pacjentką Drugiej Szansy – ośrodka zajmującego się leczeniem najtrudniejszych przypadków amnezji. Do placówki trafiła po wypadku, którego przebiegu nie pamięta, i tak jak wielu rówieśników próbuje poukładać swoje życie na nowo.

Początek fabuły Otwórz oczy może przypominać bardziej dramat obyczajowy niż zapowiadać seans wypełniony akcją. Na szczęście twórcy umiejętnie budują klimat wydarzeń, operując różnymi elementami charakterystycznymi dla takich gatunków jak thriller, a nawet momentami horror, oraz sci-fi. Jedno na wstępie warto wyjaśnić – polski serial nie aspiruje do miana Stranger Things. Otwórz oczy skupia się na głównej bohaterce, jej historii oraz relacjach z innymi postaciami, a tłem są tajemnicze metody leczenia wysoce rozwiniętego pod kątem technologicznym ośrodka. W tym aspekcie produkcja bardziej przypomina choćby Przerwaną lekcję muzyki, bowiem osią fabuły jest Julka i towarzyszące jej emocje. Z czasem widz nabiera wątpliwości, czy protagonistce można zaufać oraz czy wszystkie wydarzenia pokazywane na ekranie mają miejsce w rzeczywistości.

O ile niektóre rozwiązania fabularne – zwłaszcza w kolejnych odcinkach – mogą nie przypaść każdemu do gustu, tak Otwórz oczy w punkt zostało przemyślane pod kątem lokacji. Pałac w Młoszowej, w którym przede wszystkim rozgrywa się akcja, ma niebywały urok – wzbudza zarówno zachwyt klasyczną architekturą, jak i budzi nieokreśloną grozę. Świetnie w oku kamery wypadło także miasto Katowice, które przyciąga wzrok za sprawą budynkiem NOSPR, choć nie tylko.

Aktorska obsada Otwórz oczy to przede wszystkim młodzi, debiutujący artyści, którym towarzyszą bardziej doświadczeni odtwórcy ról (m. in. Marta Nieradkiewicz oraz Marcin Czarnik). Myślę, że produkcja Netflixa to ogromna szansa dla Marii Wawreniuk wcielającej się w rolę Julki. Ta młoda aktorka pokazała, że jest w stanie stworzyć bohaterkę, na którą przelejemy jako widzowie swoje emocje. Zwłaszcza sceny w duecie z Ignacym Liss (serialowy Adam) emanują pozytywnymi uczuciami, które zachęcają do dalszego śledzenia ich losów.

Ciekawie została dobrana również ścieżka muzyczna w Otwórz oczy. Klasyczny utwór Clair de Lune autorstwa Claude Debussy'ego stanowi główny motyw muzyczny, którego tajemnica zostanie rozwiązana dopiero w końcówce serialu. Jedną z moich ulubionych scen muzycznych jest taneczny popis Szymona (w roli tej Wojciech Dolatowski) do piosenki Bass Astrala x Igo – Feeling Exactly. Niebywała ekspresja młodego artysty wprowadza nas w klimat pierwszego odcinka i pozwala nawiązać więź z tą postacią.

Nie podzielam stwierdzenia, że Otwórz oczy to produkcja przeznaczona dla konkretnej grupy wiekowej odbiorców. Polska produkcja przyciąga niebanalną fabułą, która stanowi przyjemny powiew świeżości na streamingowym rynku. Dodatkowo dobrze dobrana obsada aktorska oraz techniczne elementy serialu składają się na satysfakcjonujący seans. Choć może nie wszystkie odcinki przykuwają uwagę w takim samym stopniu, to wciąż warto poświęcić czas właśnie na tę pozycję serialową. Otwarte zakończenie daje nadzieję na dalsze poprowadzenie historii w nieoczywistym kierunku.

7/10