Spadek: Polskie 'Na noże' w wersji light – recenzja nowej produkcji od Netflixa 29 cze 2024

Spadek w reżyserii Sylwestra Jakimowa powstał na podstawie scenariusza Łukasza Sychowicza, odpowiedzialnego między innymi za produkcje The Office PL, Algorytm miłości czy Kryptonim Polska. Nietrudno zauważyć, że polska produkcja stara się być odpowiedzią na hit Na noże. Niestety, rodzimemu filmowi daleko do popularnej serii Riana Johnsona. Podobieństwa można zobaczyć nie tylko kwestiach fabularnych, ale również w stylistyce i scenografii. Samo wzorowanie się na popularnych i uznanych pozycjach nie wystarczyło jednak, by stworzyć coś na podobnym poziomie.

Fabuła produkcji Netflixa obraca się wokół rodziny ekscentrycznego milionera, który przed laty prowadził popularny teleturniej, a po ściągnięciu go z anteny zaszył się w ogromnej rezydencji na odludziu, gdzie oddawał się projektowaniu kolejnych wynalazków. Pewnego dnia jego krewni otrzymują informację o śmierci wuja i zjeżdżają do jego domu. Na miejscu dowiadują się, że o tytułowy spadek będą musieli zawalczyć podczas serii zagadek i gier. Prawie każdy z nich marzy o tym, by zagarnąć jak największą część fortuny zmarłego. Jak się jednak okazuje, aby dotrzeć do końca gry przygotowanej przez wuja, będą musieli ze sobą współpracować, a nie rywalizować.

W Spadku wystąpili między innymi Maciej Stuhr, Gabriela Muskała, Joanna Trzepiecińska, Piotr Placek, Mateusz Król, Piotr Polak, a także Jan Peszek i Adam Ferency. Wykreowane przez nich postaci tworzą barwną grupę. Mamy więc głównego bohatera, a równocześnie narratora, naukowca Dawida. Mężczyzna jest porządny i uległy wobec swojej żony Zofii. Para doczekała się dwójki dzieci – lubiącego łamigłówki Henia i fanki teorii spiskowych, Józefiny. Do domu wuja przybyła także autorka kryminałów Natalia ze swoim znacznie młodszym partnerem Gustawem oraz Karol i jego chłopak – również Karol. Każda z postaci jest jednak jednowymiarowa, posiadając zaledwie kilka cech charakterystycznych, bez głębszego rozwinięcia charakteru.

Także kreacje aktorskie są niestety dość mdłe i raczej ciężko utożsamić się z którymkolwiek z bohaterów. Twórcom nie udało się wykorzystać utalentowanej obsady, która mogłaby uczynić film znacznie lepszym, gdyby tylko otrzymała odpowiedni materiał do pracy. Maciej Stuhr dwoi się i troi, ale nie jest w stanie udźwignąć braków scenariusza. Role Jana Peszka i Adama Ferencego są z kolei tak niewielkie, że nawet nie mieli okazji się wykazać.

Niestety, Spadek kuleje na prawie każdym polu. Choć jest komedią, zbytnio nie śmieszy, wątek z rozwiązywaniem zagadek jest tak krótki, że prawie można go przegapić, a kryminalna intryga jest tak mało ważna, że aż można zapomnieć, że w trakcie ponownego nawiązywania więzi przez rodzinę w kuchni leży ciało wuja. Twórcy próbowali złapać zbyt wiele srok za ogon, co niestety nie wyszło im na dobre. Sami bohaterowie zdają się nie interesować zbytnio tym, kto w rzeczywistości stoi za tajemniczą śmiercią, przez co nie obchodzi to również widzów, a wątek z policjantami, którzy w rzeczywistości okazują się kimś zupełnie innym, również pozostawia wiele do życzenia i nawet nie doczekuje się właściwego domknięcia.

Koniec końców produkcji najbliżej do filmu familijnego, który ma być dla najmłodszych lekcją o wartości rodziny i wspólnego spędzania czasu, ale nawet w tej roli nie do końca spełnia swoją funkcję – cześć żartów nie nadaje się dla młodszego widza, a sam Netflix klasyfikuje produkcję jako przeznaczona dla widzów od 16. roku życia. Dla tych z kolei produkcja może okazać się zwyczajnie zbyt infantylna.

Ostatecznie Spadek jest filmem, który można obejrzeć i zapomnieć o nim z chwilą pojawienia się napisów końcowych. Przedstawiona fabuła jest zwyczajnie nieangażująca i pełna wątków, które kończą się, zanim zdążyły się rozwinąć. W połączeniu z papierowymi bohaterami i dialogami, które prędzej wywołają ciarki żenady niż śmiech, Spadek staje się filmem zwyczajnie nieprzyswajalnym.

Ocena: 3/10